News
XVII DZIEŃ PAPIESKI
17.10.2017
XVII Dzień Papieski
Współczesny człowiek tak bardzo potrzebuje nadziei – z nadzieją w przyszłość
Ty, Panie tyle czasu masz
mieszkanie w chmurach i błękicie
A ja na głowie mnóstwo spraw
I na to wszystko jedno życie…
Współczesny człowiek, żyjący w kulturze zdominowanej przez technikę, tak bardzo potrzebuje nadziei. 8 października spotkaliśmy się po raz kolejny w Kościele Parafialnym w Stoczku Łukowskim, aby wspominać osobę św. Jana Pawła II, jego nauczanie oraz życie pełne wiary, nadziei i miłości. Młodzież ze Szkoły Podstawowej wraz z oddziałami gimnazjalnymi w Starych Kobiałkach zaprosiła parafian do refleksji wokół hasła przewodniego tegorocznych obchodów XVII Dnia Papieskiego Idźmy naprzód z nadzieją, prezentując montaż słowno-muzyczny pt. Współczesny człowiek tak bardzo potrzebuje nadziei – z nadzieją w przyszłość.
Głównym zamiarem Ojca Świętego było zaproszenie współczesnego człowieka do tego, aby wyszedł z obszaru smutku, zwątpienia i wszedł w obszar nadziei, gdzie działa żywy Bóg w osobie Jezusa Chrystusa. Po to właśnie obchodziliśmy XVII Dzień Papieski, aby na nowo zaczerpnąć z żywego źródła nadziei. Święty Jan Paweł II wzywa nas, byśmy wyruszyli w dalszą drogę pokrzepieni nadzieją, która „zawieść nie może”.
Scenariusz ukazywał kondycję człowieka we współczesnym świecie złudnych marzeń, dążeń, celów. Ukazywał świat ambicji, pychy, naiwną wiarę w postęp i beznadzieję cywilizacji. Nieustanny pośpiech, życie w biegu i brak czasu dla siebie, rodziny, Boga i samego życia. To wszystko sprawia, że człowiek potrzebuje nadziei jak tlenu. Nie tej lichej i marnej, lecz tej prawdziwej, niezłomnej, płynącej z krzyża.
Nie zabrakło wypowiedzianych i wyśpiewanych wersów modlitwy. Telefon z samego nieba z prośbą o kontakt nie tylko w sytuacji nieszczęścia, list zapisany serdecznym atramentem na żywej serc tablicy od nas wszystkich do Ojca świętego. Nadzieja bywa jeżeli ktoś wierzy. Jestem, bo jesteś (nadziejo) – na tym stoi wiara. Nadzieja nadaje sens życia, budzi marzenia piękne, oddala lęki – to tylko niektóre z przedstawionych treści.
W wyjątkowy nastrój wprowadziły wiernych utwory: Zamiast (Edyta Gepert), Człowieczy los (Anna German), Wiara, nadzieja i miłość (Irena Santor), Modlitwa (Bułat Okudżawa), Nie można żyć bez światła (Eleni).
Na koniec, do zalęknionych serc zawitała paląca się blaskiem świec nadzieja – światło, które nigdy zgasnąć nie może. Młodzież symbolicznym płomieniem świec przekazała Dobrą Nowinę i zaprosiła wiernych do wspólnej drogi nadziei, przypominając słowa papieża Polaka.
Wy jesteście przyszłością świata!
Wy jesteście nadzieją Kościoła!
Wy jesteście moją nadzieją!
Po mszy świętej przed pomnikiem św. Jana Pawła II zostały złożone kwiaty przez delegacje składające się z przedstawicieli władz lokalnych, organizacji i placówek oświatowych z terenu Miasta i Gminy Stoczek Łukowski.
Współczesny człowiek, żyjący w kulturze zdominowanej przez technikę, tak bardzo potrzebuje nadziei. Ona nigdy nie może zgasnąć, chociaż jest tak delikatna. I tej prawdziwej nadziei, tlącej się w naszych sercach, jak delikatne dźwięki utworu rozbrzmiewającego na zakończenie występu, zaprezentowanego przez naszą młodzież, życzymy wszystkim każdego dnia.
Nie można żyć bez światła - ono daje moc
Niewyczerpaną siłę, co pozwala trwać
Za czarnym horyzontem znaleźć kroplę dnia,
co ocali nas, nadzieję da
Nie można żyć bez światła - chronić trzeba je
Uwierzyć, że nie zginie, kiedy zgaśnie dzień
Mój Panie Boże proszę nie opuszczaj mnie
bo nadzieja jest tak delikatna…
Oprac. A. Świderska, B. Szmigiel, P. Rosa
