OSP JEDLANKA

 

Rok powstania: 1948

Liczba członków: 36 (w tym 6 seniorów)

Jedlanka ul. Warszawska 3,

tel. 798 549 995 (prezes)

 

 

 

Prezes: Waldemar Nagadowski

Naczelnik: Czesław Woźniak

Zastępca prezesa: Ewa Wardak

Zastępca naczelnika: 

Skarbnik: Janusz Król

Sekretarz: Paweł Zdunek 

Gospodarz: Bogdan Woźniak

 

 

         Z inicjatywą powołania  straży pożarnej w Jedlance wystąpił na zebraniu wiejskim sołtys Stefan Pieniak. Było to wiosną 1948 roku. Pierwszym komendantem został organista miejscowej parafii pan Suchodoła.  

         Straż w tym czasie była bardzo potrzebna. Wioski miały zwartą zabudowę, większość budynków była drewniana, dodatkowo kryta strzechą, brak było instalacji odgromowej, dlatego też pożary w tamtym czasie wybuchały bardzo często. OSP była wówczas jedyną organizacją społeczną skupiającą najaktywniejszych gospodarzy, którzy zbierali sie wieczorami wspólnie z kierownikiem szkoły Grzegorzem Minorowskim i omawiali sprawy bieżące, a także jak pozyskać potrzebny sprzęt do gaszenia pożarów.

 Przy niewielkiej pomocy władz państwowych wybudowano we wsi szkołę, a przy niej strażnicę. Mając swoją siedzibę, druhowie mogli organizować zabawy taneczne, z których dochód był przeznaczony na działalność OSP. Dzięki temu udało się kupić m. in. mundury, hełmy oraz sprzęt pożarniczy. Straż systematycznie sie rozwijała. Początkowo do dyspozycji druhów była tylko ręczna sikawka, jednak w późniejszych latach na wyposażeniu znalazł się także wóz konny. Wśród rolników wyznaczano tygodniowe dyżury, zobowiązując ich do dostarczenia koni w razie pożaru. Pod koniec lat 60-tych od Urzędu Miasta i Gminy Stoczek Łukowski jednostka otrzymała motopompę M-800 PO-3, węże gaśnicze, rozdzielacz i tzw. smok ssawny. 

 W tym czasie wybrano nowy zarząd, przy okazji zweryfikowano zaangażowanie członków OSP. W tym czasie do najaktywniejszych strażaków należeli: Aleksander Rosiński, Dominik Kwiatkowski, Franciszek Woźniak, Zygmunt Czerniawski, Zygmunt Kępka, Stanisław Staniak, Józef Sidor, Marian Piwowarek, Marian Dziurdziak, Marian Rosiński.

  5 stycznia 1975 roku był najbardziej bolesnym dniem w dziejach jednostki oraz miejscowej społeczności. W godzinach wieczornych wybuchł pożar zabytkowego kościoła parafialnego pochodzącego z 1774 roku. Świątynia w 1928 roku została zakupiona i przewieziona do Jedlanki z parafii Stoczek Łukowski. Miejscowa straż jako pierwsza przystąpiła do gaszenia pożaru. Był on jednak tak duży, że nie udało uratować budynku. Jedyne co ocalało z kościoła to kilka cennych obrazów. Dogaszania i rozbiórka trwała cały tydzień, a nabożeństwa – aż do wybudowania nowego kościoła – były odprawiane w parafialnej stodole, którą specjalnie na ten cel wyremontowano i zaadaptowano. Zarówno w tych pracach, jak i przy budowie nowej świątyni bardzo znaczny wkład mieli miejscowi strażacy.

  W 1991 roku wybrany nowy, młody zarząd, dzięki któremu nastąpił rozwój jednostki; przybyło ochotników. Strażacy nie tylko gaszą pożary, ale również biorą udział w pracach na rzecz swojej miejscowości, wspólnie budują drogi, chodniki, remontują szkołę, przedszkole, byli inicjatorami wprowadzenia nazewnictwa ulic, biorą udział w uroczystościach kościelnych i państwowych.

 15 lutego 1992 roku podczas wspólnego zebrania z radą sołecką zapadła decyzja o powołaniu społecznego komitetu budowy domu strażaka, na czele którego stanął druh Józef Sidor. Działkę na której powstał budynek udało się kupić od miejscowych gospodarzy, szybko wykonano też plan i 9 lipca 1994 roku wykonano fundamenty. Materiały ma budowę w większości przekazała dyrekcja szkoły – były bowiem plany rozbudowy obiektu oświatowego, jednak brak środków finansowych nie pozwolił na realizację tej inwestycji. 

 Dom strażaka rósł w szybkim tempie, a w prace zaangażowała się cała wieś. Przedsięwzięcie dostrzegły też władze gminne w Stoczku Łukowskim, które postanowiły wspomóc finansowo inwestycję. Dzięki temu obiekt udało się ukończyć i oddać do użytku 18 sierpnia 1998 roku. Była to tym bardziej podniosła uroczystość, gdyż jednostka obchodziła wówczas 50-lecie swojego istnienia, a społeczeństwo Jedlanki ufundowało druhom sztandar, jako podziękowanie tym, którzy z narażeniem własnego życia niosą pomoc ludziom dotkniętym przez los. Sztandar został poświęcony przez ks. Jarosława Chybowskiego. 

 Do pełni szczęścia brakowało strażakom tylko jednego – nowego samochodu. Do tej pory bowiem do dyspozycji mieli tylko stary wóz konny. Rozpoczęły się starania o pojazd, szczególnie zaangażowanie w tej sprawie przejawiali naczelnik OSP – Marek Sidor i prezes – Kazimierz Rosiński. Stosowna pomoc przyszła też ze strony władz samorządowych: Wójta Gminy Stoczek Łukowski – Marka Czuba, a także Rady Gminy na czele z jej przewodniczącym i jednocześnie Prezesem Zarządu Gminnego OSP – Tadeuszem Rosą. W 1999 roku udało się pozyskać Stara 244, który wcześniej służył druhom w Zielonce koło Warszawy. Od tego momentu jednostce przybyło nowych zadań, gdyż był to jedyny samochód pożarniczy na terenie gminy. 

 Druhowie z Jedlanki biorą aktywny udział w akcjach ratowniczo-gaśniczych na terenie całej gminy oraz poza nią. Pomagają mieszkańcom w usuwaniu skutków wichur i podtopień, odśnieżają drogi, biorą udział w zawodach sportowo-pożarniczych na szczeblu gminnym i powiatowym.