Zabytkowe układy komunikacyjne
Przebieg dróg wszelkiego rodzaju charakteryzuje długotrwała niezmienność, ze względu na fakt iż sieć osadnicza zmieniała się bardzo powoli. W rezultacie można przyjąć, że stan dróg z XVI wieku, w ogromnej mierze odpowiada stanowi dróg z XVIII czy XIX stulecia. Pewne zmiany wprowadzone zostały w sieci dróg publicznych w związku z rozwojem poczty w XVIII i XIX wieku. Wyodrębniono wtedy osobną kategorię dróg pocztowych, a gdzieniegdzie zaczęto także prostować niektóre odcinki gościńców.
Najstarszym ważnym szlakiem na terenie Gminy Stoczek Łukowski, jest trakt z Łukowa do Czerska, który wiódł przez Kienkówkę, Prawę, do Stoczka i stąd do Róży i dalej do Łukowa. Pierwsza wzmianka historyczna z 1421 roku dotycząca Stoczka, odnosi się właśnie do tego szlaku.
Wielkie znaczenie posiadał od XVI wieku drugi szlak jaki przebiegał przez teren gminy, mianowicie z Warszawy do Łukowa. Zaliczany był do głównych dróg na Mazowszu. Oddziaływanie tych dróg na rozwój osadnictwa było znaczące o czym podnoszenie dużych wsi do rangi miast. Prawa miejskie otrzymały Siennica, Jeruzal, Parysów, Łuków, Tuchowicz, Żelechów, Okrzeja. Odcinek średniowicznego traktu ze Stoczka do Łukowa przez Różę stracił swe znaczenie w XIX wieku, na rzecz drogi wiodącej przez Tuchowicz, która z powodzeniem funkcjonowała jeszcze w XX wieku.